ข้าขอนบชนกคุณ ชนนีเป็นเค้ามูล
ผู้กอบนุกูลพูน ผดุงจวบเจริญวัย
ฟูมฟักทะนุถนอม บ บำราศนิราไกล
แสนยากเท่าไร ๆ บ คิดยากลำบากกาย
ตรากทนระคนทุกข์ ถนอมเลี้ยง ฤ รู้วาย
ปกป้องซึ่งอันตราย จนได้รอดเป็นกายา
เปรียบหนักชนกคุณ ชนนีคือภูผา
ใหญ่พื้นพสุนธรา ก็ บ เทียบ บ เทียมกัน
เหลือที่จะแทนทด จะสนองคุณานันต์
แท้บูชไนยอัน อุดมเลิศประเสริฐคุณ
ถอดความ
เป็นบทกล่าวแสดงความเคารพ กตัญญูต่อครูอาจารย์ที่คอยอบรมสั่งสอน ให้ความรักความเมตตาแก่ศิษย์ทุคน ซึ่งถือเป็นพระคุณเลิศ
นมัสการอาจริยคุณ
อนึ่งข้าคำนับน้อม ต่อพระครูผู้การุณ
โอบเอื้อและเจือจุน อนุสาสน์ทุกสิ่งสรรพ์
ยัง บ ทราบก็ได้ทราบ ทั้งบุญบาปทุกสิ่งอัน
ชี้แจงและแบ่งปัน ขยายอัตถ์ให้ชัดเจน
จิตมากด้วยเมตา และกรุณา บ เอียงเอน
เหมือนท่านมาแกล้งเกณฑ์ ให้ฉลาดและแหลมคม
ขจัดเขลาบรรเทาโม - หะจิตมือดที่งุนงม
กังขา ณ อารณ์ ก็สว่างกระจ่างใจ
คุณส่วนนี้ควรนับ ถือว่าเลิศ ณ แดนไตร
ควรนึกและตรึงใน จิตน้อมนิยมชม
ถอดความ
เป็นบทกล่าวนอบน้อมพระคุณของบิดามารดา ผู้ที่ให้กำเนิด ให้คำสั่งสอน ให้การดูแลอย่างดี เลี้ยงดูอย่างทะนุถนอมด้วยความรัก ให้ลูกเติบโตอย่างมีคุณภาพ เปรียบพระคุณบิดามารดายิ่งใหญ่กว่าภูเขาหรือแผ่นดิน สุดที่จะทดแทนหมดได้
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น